Patron szkoły

Ludwik Szymoniak (1900 – 1992)

 

Pochodzenie

Ludwik Szymoniak urodził się 31 lipca 1900 r. w Sobótce (były powiat pleszewski) w rodzinie chłopskiej. Był najstarszym synem z pięciorga rodzeństwa (miał dwóch braci i dwie siostry). Posiadał wykształcenie średnie zawodowe – ukończył Technikum Rolnicze w Bojanowie (woj.wielkopolskie) oraz wieczorową Szkołę Handlową w Poznaniu. Jego rodzice, Wojciech i Marianna Szymoniakowie posiadali gospodarstwo rolne w Sobótce o powierzchni 16 hektarów. Gospodarstwo to Wojciech Szymoniak odziedziczył po swoim ojcu Janie Szymoniaku w 1898 r. Ojciec Ludwika Szymoniaka – Wojciech Szymoniak był w 1918 r. posłem do Sejmu Dzielnicowego w Poznaniu i przez cały okres międzywojenny , aż do 1939 r. – prezesem Kółka Rolniczego w Sobótce. Żoną Ludwika Szymoniaka była Apolonia Szymoniak, z d. Kochaniak. Małżeństwo nie posiadało dzieci.

Okres przed wybuchem II wojny światowej

W 1918 r. Ludwik Szymoniak włączył się w organizację Powstania Wielkopolskiego. 28 grudnia 1918 r. przewiózł z polecenia ojca własnym zaprzęgiem konnym grupę 22 Polaków – chłopskich ochotników z Sobótki do Pleszewa (woj. wielkopolskie), gdzie był punkt zborny do Powstania Wielkopolskiego.
W 1920 r. został wcielony do 3. Pułku Strzelców Wielkopolskich i brał udział w wojnie polsko – bolszewickiej. Walczył miedzy innymi pod Mińskiem.
W latach 1922 – 1925 służył w 57. Pułku Piechoty w Poznaniu. W tym czasie ukończył wieczorową Szkołę Handlową w Poznaniu.
Po przejściu do rezerwy, pomagał rodzicom w gospodarstwie rolnym w Sobótce. Ponadto przy boku ojca udzielał się społecznie w działalności kółka rolniczego. Uczestniczył w zebraniach kółka, zbierał składki członkowskie, roznosił czasopismo „Poradnik Gospodarski”. Zawsze interesowały go problemy mieszkańców wsi. Udzielał się również jako członek Polskiego Stronnictwa Ludowego i Związku Młodzieży Wiejskiej.

Okres II wojny światowej

W 1939 r. brał czynny udział w wojnie z Niemcami. Walczył w 60. Pułku Piechoty nad Bzurą, pod Modlinem oraz w obronie Warszawy. Za obronę stolicy został udekorowany przez gen. Altera Krzyżem Walecznych.
W listopadzie 1941 r. jego rodzice, podobnie jak większość rolników z Sobótki, zostali wysiedleni do Generalnej Guberni, a ich gospodarstwo zajął niemiecki osadnik.
Na początku okupacji Ludwik Szymoniak z kolegami żołnierzami włączył się w organizację rodzimego ruchu oporu w ramach Batalionów Chłopskich na terenie powiatów: ostrowskiego, pleszewskiego i krotoszyńskiego. W powiecie ostrowskim był komendantem Batalionów Chłopskich na gminę Sobótka – Biniew (woj.wielkopolskie) przez cały okres okupacji. W zespole podziemnego ruchu oporu redagował gazetkę podziemną „Pobudka” wraz z dwoma kolegami: Marianem Mądrzakiem z Grudzielca i Antonim Wasilewskim z Sobótki. W gazetce ukazywały się głównie informacje o sytuacji na froncie.
Przez pewien okres okupacji pracował w niemieckim urzędzie gminnym w Biniewie. Miał wtedy dostęp do materiałów biurowych i maszyny do pisania. Wspólnie z kolegami fałszował dokumenty i w ten sposób uratował życie wielu mieszkańcom okolicznych wsi.

Okres powojenny

Zaraz po wojnie włączył się społecznie do organizowania działalności społeczno – gospodarczej i politycznej na terenie powiatu ostrowskiego. Współorganizował Gminną Radę Narodową w Sobótce oraz Gminny Związek Samopomocy Chłopskiej w Biniewie. W Gminnej Radzie Narodowej w Sobótce przez pewien czas pełnił funkcję przewodniczącego.
Poza tym współorganizował Gminną Spółdzielnię w Biniewie, w której był członkiem Zarządu. Jako członek Zarządu Gminnej Spółdzielni w Biniewie przez 12 lat przewodniczył Radzie Nadzorczej Powiatowego Związku Gminnych Spółdzielni w Ostrowie Wielkopolskim.
Wiosną 1957 r. wraz z innymi rolnikami z Sobótki reaktywował kółko rolnicze w Sobótce. Był także inspiratorem tworzenia organizacji kółkowych na terenie całego powiatu ostrowskiego.
Jego ofiarna społeczna działalność została doceniona przez innych. W 1957 r. został wybrany posłem na Sejm II Kadencji z ramienia Polskiego Stronnictwa Ludowego i był nim do 1961 r.
W 1960 r. został również wybrany etatowym prezesem Powiatowego Związku Kółek i Organizacji Rolniczych w Ostrowie Wielkopolskim.Funkcję tę pełnił do 1970 r. , do chwili przejścia na emeryturę.
Od 1969 r. piastował mandat radnego Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu, pracując aktywnie jako członek Komisji Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Wodnej. Przez cztery lata pełnił też funkcję przewodniczącego Komisji Rewizyjnej Rady Wojewódzkiego Związku Gminnych Spółdzielni w Poznaniu.
Będąc na emeryturze od 1972 r. pełnił jeszcze społecznie funkcję Prezesa Komisji Historycznej Wojewódzkiego Związku Kółek Rolniczych w Kaliszu i funkcję wiceprezesa Komisji Historycznej Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego w Kaliszu.
Ostatnie lata życia spędził w Ostrowie Wielkopolskim. Jednak często odwiedzał swoją ojcowiznę w Sobótce.
Zmarł 6 października 1992 r. Został pochowany w Ostrowie Wielkopolskim na cmentarzu przy ulicy Limanowskiego.

Zainteresowania

L. Szymoniak miał różne pasje. Lubił łowić ryby i jeździć konno. Interesował się również grą w szachy, warcaby oraz fotografią. Wykonane zdjęcia dokładnie opisywał.

Odznaczenia

Za nieprzerwaną działalność społeczno – polityczną w Polsce Ludowej przez okres 40 lat został odznaczony nastepującymi odznaczeniami:

1954 r. – Brązowy Krzyż Zasługi

1955 r. – Medal 10 – lecia Polski Ludowej

1958 r. – Złoty Krzyż Zasługi

1965 r. – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

1967 r. – Odznaka Zasłużonego Działacza Ruchu Spółdzielczego

1967 r. – Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Rozwoju Województwa Wielkopolskiego”

1971 r.- Krzyż Partyzancki

1980 r. – Odznaka „Zasłużony dla Kółek Rolniczych”

1983 r. – Medal za Udział w Wojnie Obronnej 1939

1984 r. – Medal 40 – lecia Polski Ludowej

1985 r. – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia

Znaczenie postaci

Ludwik Szymoniak był bardzo aktywnym działaczem ludowym. Pochodził z rodziny głęboko patriotycznej i zasłużonej dla rozwoju wsi polskiej. Kontynuował działalność swojego dziadka Jana Szymoniaka, który był pionierem kółek rolniczych oraz swojego ojca Wojciecha Szymoniaka – działacza ludowego. Był zawsze pełen zapału i entuzjazmu, pomocny rodzinie i wsi. Ze względu na jego liczne zasługi jako działacza ludowego 1 września 2001 r. Gimnazjum Publicznemu w Sobótce nadano imię Ludwika Szymoniaka.

Źródło: https://www.csw2020.com.pl/biogram/biogram-ludwika-szymoniaka/

Skip to content